เทว และพราหมณ์ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ

ประโยค๒ - ชุมปากูฏกา (ปูโลภ ภาโก)- หน้าที่ 96 กาฬู่วาอีติตี. โส สาหายกู อุปสงฺมิวา อาน สมน สิริพฺพทม อุฬฺ พุทธิอวา โมูรฺยม ควาสิสมานุต ตู ว มยา สุกี้ ปุพฺพิตติ สกฺวิสสติี น สกฺวิสสติี น สกฺวิสาาม สม

เนื้อหาในบทนี้อภิปรายเกี่ยวกับชุมปากูฏกา โดยการสนทนาเกี่ยวกับแนวทางที่แตกต่างกันในด้านต่างๆ ของชีวิตและการปฏิบัติธรรม ซึ่งมีการระบุถึงตัวอย่างและบทเรียนที่สามารถเรียนรู้ได้จากผู้คนในสังคม ทั้งยังมีการ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมภาวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสังคหฎีกา - หน้าที่ 119 อภิธมฺมตฺถวิภาวินี หน้าที่ 120 ๆ ตตฺถ จุติภวงคาน อนุตรา ปฏิสนธิฏฐาน ฯ ปฏิสนธิอาวชุชนาน ชวนาวชุชนาน ตทารมฺมณาวช

เนื้อหานี้ครอบคลุมเรื่องอภิธมฺมตฺถ การจัดประเภทความรู้ในอภิธรรม รวมถึงการอธิบายสถานะการเกิด การจัดจำแนกวิญญาณและภาวะต่างๆ ตามหลักอภิธรรม สะท้อนถึงการเข้าใจในกระบวนการเกิดและดับ รวมถึงการระบุลักษณะและป

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 34 วิสุทธิมคเค ตถา วามปาทิ วินทฺธมานาปีติ เอว์ สรีรธารกา นาม สฏฐี มหานหารู กาย วินทฺธมานา โอติณณา ฯ เย กัณฑราติปิ วุจจนติ เต สพฺเพปิ

ในเนื้อหานี้ได้มีการกล่าวถึงวิสุทธิมคฺคและการศึกษาเกี่ยวกับกายกรรมต่างๆ ที่มีความสำคัญในวิทยาศาสตร์และปรัชญา รวมถึงการวิเคราะห์เกี่ยวกับสรีรธารกาและการจัดระบบการจัดหมวดหมู่นางแบบต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับ

ประโยค๒-ชมมาปฏิฤกษา (จุดดุโลภภาค) - หน้า 13 ราชา เตศ สุปฎติ สัย อาโรหติ อิตร จุตาโร อุตสาหโรหนา สาณาหรณฏูาย อกสิ ราชา เต ปาโตว โกเชวา คุณิจ เทว วา ดีติ วา โยษานานิ อกิณิทติวา พุทธะสุวา วา ธมมสุวา วา ส

บทเรียนนี้สำรวจบทบาทของพระราชาในข้อปฏิฤกษา พูดถึงการที่พระราชามีคุณธรรมและบทบาทในการสร้างสังคมที่ดี ผ่านการแนะนำพระราชาในต่างสถานการณ์ พร้อมยกตัวอย่างการกระทำที่ดีและเชื่อมโยงไปยังบทธรรมะและศาสนาในชีว

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 11 ทุติยปริจเฉทตฺถ โยชนา หน้า 11 ยถากกมนฺติ สมุฏฐานาติ ปเท กริยาวิเสสน์ ฯ เอตาติ ลิงฺคตฺโถ ๆ กายจิตตานนฺติ สารภาที่ติ ปเท สม

เนื้อหาในหน้าที่ 11 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา ให้ความรู้เกี่ยวกับการกำหนดหมวดหมู่ของสิ่งต่างๆ ในพุทธศาสนา โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับสมุฏฐานและกายจิต อธิบายถึงการใช้งานและความหมายที่เกี่ยวข้อง เช

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 12 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 12 [๒๐] กสฺมา อิเธว เทว เทว ธมฺมา วุตตา นน สมาธิอาทโย วิย เอเกเก ธมฺมา วตฺตพฺพาติ อาห ยสฺมา เอเ

เนื้อหาในอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา พูดถึงการวิเคราะห์ธรรมะต่างๆ โดยเฉพาะสมาธิ ซึ่งศาสนาได้แสดงถึงแนวคิดที่สำคัญในแต่ละด้าน สมาธิอาทิโดยเฉพาะนี้มีการกล่าวว่าเป็นทั้งสองด้าน ซึ่งมีการเชื่อมโยงกับการดำเนินการ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 128 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 128 [๑๖๖] นน ธมฺมสงฺคเห อวุตตมป์ หทยวัตถุ ลพฤติ ยา จ อวจน์ อภาวเมว ญาเปติ หทยวัตถุสฺส อภาโว อา

เนื้อหาบทที่ 128 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา อธิบายถึงอวุตตมป์และการเข้าใจธรรมะ การลพในศาสนา และการอธิบายที่เกี่ยวกับอุปสรรคและการเข้าใจธรรมที่แท้จริง รวมถึงการสนับสนุนอาจารย์ในสาขาต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 196 วิสุทธิมคเค เอก ปฏิจจ ติสโส จตุธา ติสฺโส ปฏิจจ เอกา จ เทว ธาตุโย ปฏิจจ เทว ฉธา สมฺปวตฺตนฺติ ฯ ปฐวีอาที่สุ หิ เอเกก์ ปฏิจจ อิตรา ติ

ในเนื้อหานี้ นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับวิสุทธิมคฺคสฺสและปฏิจจา ทั้งในส่วนของการกำหนดธาตุในพระพุทธศาสนา รวมถึงความสัมพันธ์แนวปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับธาตุต่างๆ เช่น ปฐวี, อาโป, วาโย และเตโช โดยเน้นความสำคัญขอ

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 187 ปญฺญาภูมินิทฺเทโส เภทสงฺคหาติ อุปาทานปจจยา ภวสฺส เภทโต เจว สงฺคหโต จ ฯ ย หิ กามุปาทานปจฺจยา กามาวนิพฺพตฺตก กมุม กริย โส กมฺมภูโว ต

บทนี้สำรวจความเชื่อมโยงระหว่างปัญญาภูมินิทฺเทโสและอุปาทานปัจจยาภาวะในวิสุทธิมคฺคกับเหตุการณ์ต่างๆเกี่ยวกับกามุปาทาน ซึ่งช่วยให้เราเห็นแนวทางในการพัฒนาความเข้าใจเกี่ยวกับธรรมชาติของชีวิตและการเผยแพร่ธร

ปริติฐานາล จ มหโพิษ หิวลาศากมภัณฑ์ ปิติธิวา ติดุชฏิติอธีรพาสี ๑ อิทิ ทุกยมธิฐาน ๆ สุตคฺม ทิวา หิวลาศากมภัณฑ์ โอษฐ สุวณณฐา ปิติธิวาโน ปญฺญติ จ พุทธา~ ริสา โมฺคุจิต อธิกา สิอญ จ อิทิ ตุยธิฐาน ๆ อภิปราม

ปริติฐานาเป็นสถานะของจิตที่สามารถปลดปล่อยออกจากสภาวะแห่งทุกข์ไปสู่สภาวะแห่งความสุข โดยการฝึกฝนสติและวิธีการหายใจที่ถูกต้อง จะช่วยให้เข้าถึงการมีสติในทุกๆ ช่วงเวลา ไม่ว่าจิตใจจะตกอยู่ในสภาวะใด การพัฒนา

ประโยค - สมุนไพรทักษิณ นาม วินิจญาโภค (ตดโภ ภาโก) - หน้าที่ 111 โคตบุเนป อนุสาวนูติ มหากสุภาสสุ สุปฺมปาเฎกาโภตี เว่า โคตบุ วิวา อนุสาวเวติ อนชานามิต อรโฏ ๆ เทว เอนานุสาวนามิต เทว เอกโต อนุสาวนา ๕ เอก

สมุนไพรทักษิณเป็นส่วนหนึ่งของการแพทย์แผนโบราณที่สามารถใช้ในการบำบัดโรคและส่งเสริมสุขภาพ บทประพันธ์ชิ้นนี้กล่าวถึงแนวทางการใช้สมุนไพรในทางที่ถูกต้อง รวมถึงวิธีการปฏิบัติเพื่อให้ได้ผลสูงสุด พร้อมทั้งอธิ

บทที่ 1 ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับศาสนา เราอาจจะกล่าวได้ว่าในประวัติศาสตร์ของมวลมนุษยชาติ ไม่มีสมัยใดและไม่มีเผ่าใดเลย ที่ไม่นับถือศาสนา ซึ่งในสังคมปัจจุบันนี้มีประเทศต่าง ๆ ในโลกมากกว่า 190 ประเทศ และมี

บทที่ 1 อธิบายถึงความสำคัญของศาสนาในประวัติศาสตร์มนุษย์ว่ามีอิทธิพลต่อสังคมอย่างไร โดยมีการจำแนกความหมายของคำว่า 'ศาสนา' ทางภาษาและความหมายที่นักปราชญ์หลากหลายได้มีการวิเคราะห์ไว้ ความหมายทางภาษาแสดงถ

บทที่ 6 ทรรศนะเรื่องการล้างบาปในพระพุทธศาสนา ศาสนาในโลกมีอยู่มากมายหลายศาสนา หากนับรวมศาสนาเล็กศาสนาน้อยด้วย แต่หากนับเฉพาะ ศาสนาหลักที่มีความสำคัญต่อการยึดเหนี่ยวจิตใจของมนุษย์ และมีจำนวนศาสนิกผู้นับ

บทที่ 6 เน้นการล้างบาปในพระพุทธศาสนาและการเปรียบเทียบกับศาสนาอื่น เช่น คริสต์ และพราหมณ์ โดยจะเสนอแนวคิดเกี่ยวกับบาปและกรรม ที่ส่งผลต่อการกระทำและความสุขในชีวิต นักศึกษาได้เรียนรู้กรอบคำสอนต่าง ๆ เพื่

ธีระ ประช ผลของการให้ด้วยความเคารพ ១៩២ พระองค์ทรงมีอุปนิสัยชอบค้นคว้าทดลองคิดหาเหตุผลในสิ่งต่างๆ เมื่อพระองค์ทรงสดับคำสอนของสมณะ ชี พราหมณ์ทั้งหลาย ในเรื่องของการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว ทรงค้นคว้าทดลองด้

พระเจ้าปายาสิมีความเห็นผิดในเรื่องชาติหน้าและการเวียนว่ายตายเกิด เมื่อฟังคำสอนจากสมณะ ชีพ และพราหมณ์ ทรงใช้วิธีการทดลองที่ไม่ถูกต้อง จนกระทั่งพระกุมารกัสสปะมาชี้แนะให้ทรงเข้าใจใหม่ โดยการเข้าถึงธรรมกา

สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก ๑. วัตรที่พึงปฏิบัติในอันโตชน คือชนภายใน ๒. วัตรที่พึงปฏิบัติในพลกาย คือหมู่พล หมู่ทหาร วัตรที่พึงปฏิบัติในหมู่กษัตริย์ ๓. ๔. วัตรที่พึงปฏิบัติในกษัต

เนื้อหาพูดถึงวัตรที่พึงปฏิบัติในหมวดต่างๆ เช่น ชนภายใน พลกาย กษัตริย์ และพราหมณ์ รวมถึงการมอบทรัพย์ให้แก่ผู้ไม่มีทรัพย์ การลาจากอกุศล สะท้อนถึงการปฏิบัติธรรมในฐานะผู้นำ ซึ่งรวมถึงการดูแลปราบทุกข์และส่

นุกัมปิตัสยะ ศรัฒดาวษา ผู้มี๋กายาณจิตตต่อสมณะ คุลุปตรัสยะ วัฏฎิรา เอวา และพราหมณ์ มีใจจะลึกถึง มี ปฏิกำ์สิท vittaya คุสลังน ศรัฒนา ความเจริญ ย่อมบังเกิดมี dharma (r3) (นุ่ม na hān) ir (/) กุศลธรรมย่อม

เนื้อหานี้กล่าวถึงการสนทนาของพระผู้มีพระภาคซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับกุศลธรรมและธรรมะ ซึ่งพระผู้มีพระภาคได้ตรัสเกี่ยวกับความเจริญที่เกิดขึ้นจากศรัทธาและจิตใจที่มีความดีงาม นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงการตัดสิ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 42 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 42 วิเสสน์ ฯ อตฺถิภาโวติ ทฏฺฐพฺโพติ กมฺม ๆ อาคมยุตฺติโย สรุปโต ญาเป็นโต อาห ตตฺถาตุยาทิ ฯ [๓๘]

เนื้อหาบทความนี้กล่าวถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา บริบทของกามรูปและการวิเคราะห์ธาตุที่เกี่ยวข้องกับชีวิต จักษุวิญญาณ และการเกิดขึ้นของรูปต่างๆ พร้อมกับกล่าวถึงเงื่อนไขที่นำไปสู่การเกิดของชีวิตและการดำรงอยู

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสกุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 31 อนุสฺสติกมฺมฏฺฐานนิทฺเทโส ฐปิตอลาพุพืชสณฺฐานา เตสํ อุโภส ปสฺเสสุ เอเกโก เอกมูล โก เอก โกฏิโก มลลิกมกุลสณฺฐาโน ฯ ตโต เอเกโก ทวิมูล

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงแนวทางและหลักการที่เกี่ยวข้องกับวิสุทธิมคฺคสฺส การจำแนกประเภทต่างๆ ของสรีระและธรรมชาติที่สำคัญในทางพระพุทธศาสนา ซึ่งมีการอธิบายถึงศาสนาพระพุทธเจ้า และการนำเสนอความเข้าใจในหลักธรร

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสกุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 35 อนุสฺสติกมฺมฏฺฐานนิทเทโส เทว เทว อคฺคพาหุฏจีน สตฺต ควฏฺฐิน เทว หนุกฏจีน เอก นาฬิกฏฐิ เทว อกขิฏฐินี เทว กณณัฏฐินี เอก นลาฏฏฐิ เอก ม

บทนี้ชี้ให้เห็นถึงอนุสติในพุทธศาสนาและการวิเคราะห์กรรมที่เกี่ยวข้องกับสภาวะต่าง ๆ โดยใช้เทคนิคและศัพท์เฉพาะในการอธิบายความหมาย เช่น การทำกรรมและสภาพต่าง ๆ ของการดำเนินชีวิต ข้อสำคัญคือต้องเข้าใจว่าการ

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 283 อภิญฺญานิทเทโส อทธาปจฺจุปฺปนฺนญฺจ ฯ ตตฺถ อุปปาทฐิติภงฺคปฺปตฺติ ขณปัจจุปปันน์ ฯ เอกเทวสนฺตติวารปริยาปนน สนฺตติปจฺจุปฺปนฺนํ ฯ ตตฺถ อ

เนื้อหาเกี่ยวกับวิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล เป็นการนำเสนอแนวทางในการปฏิบัติธรรมและการเข้าถึงอภิญญาในศาสนาพุทธ รวมถึงการวิเคราะห์รูปแบบและการอธิบายต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติภาวนาและการเห็นรู้